คุณเป็นกระบองเพชรแบบไหน

คุณรู้ใช่ไหมว่าคนเข้มแข็ง

วัดผ่านปัญหาไม่ใช่ความสุข

ใครก็ยิ้มได้เมื่อไม่มีเรื่องทุกข์

แต่คนที่ไม่มีเรื่องสุข

จะยิ้มอย่างคนเข้มแข็งได้จริงหรือเปล่า

หลายครั้งเรานิยามให้คนเข้มแข็ง

เป็นฮีโร่ที่ไม่มีวันเหน็ดเหนื่อย

เราจึงหลงพยายามฝืนตัวเอง

และสุดท้ายก็คงไม่ต่างอะไร

กับหุ่นยนต์ที่รอวันพัง

กระบองเพชรก็เป็นอีกสิ่งหนึ่ง

ที่เราใช้เปรียบเทียบกับตัวเอง

เรามักหลงใหลในหนามแหลม

คล้ายกับอาวุธแห่งการป้องกันตัว

เราชื่นชมในการมีชีวิต

แบบที่ไม่ต้องใส่ใจอะไรมาก

แต่สิ่งนึงที่เราหลงลืมคือมันตายได้เช่นกัน

สิ่งที่เราไม่ได้ให้ความสนใจ

อาจจะกำลังตายอย่างช้าๆ...

เหมือนตัวเราเองหรือเปล่า

แม้อยู่กับตัวเองมากที่สุด

แต่กลับไม่รู้ว่าภายในกำลังขาดน้ำหรือเปล่า

ปล่อยให้ตัวเองเผชิญกับแดดแห่งความกดดัน

โดยไม่เข้าหลบพัก

ปล่อยให้ตัวเองจมอยู่ในดินเสีย

ไม่มีแร่ธาตุที่จะเติบโต

เราเอง..เป็นกระบองเพชรที่เข้มแข็ง

หรือกำลังจะตายอย่างช้าๆกันแน่

กระบองเพชรหลากหลายสายพันธุ์สอนให้

เห็นความแตกต่างของความสวยงามในชีวิต

รูปลักษณ์ของดอกและหนาม

ลำต้นและการขยายตัว

แสดงให้เห็นว่าเราไม่เหมือนกัน

ไม่ต้องคาดหวังว่าจะอดทนให้ได้อย่างใคร

ทุกสิ่งมีเวลาเดินและเวลาพัก

มีวาระแห่งการอดทน

และการเหน็ดเหนื่อยได้เสมอ

บางครั้งเราอาจต้องยอมหลบแดดบ้าง

เพื่อถนอมความสวยงามของตัวตน

บางครั้งเราอาจต้องรดน้ำให้บ่อยขึ้น

เพื่อบำรุงการมีชีวิต

บางครั้งเราอาจต้องเปลี่ยนดินไปอยู่ในกระถางใหม่เพื่อโตได้มากกว่านี้

บางครั้งเราอาจต้องตัดเล็มบางส่วน

เพื่อแตกขยายบางสิ่ง

วาระแห่งความสวยงาม

มันจะยาวนานมากขึ้น

วาระแห่งความอดทน

มันจะดูมีคุณค่ามากขึ้น

เมื่อเรารู้จักตัวเราเอง

อย่าคิดว่าตัวเองไหวเสมอไป

พักบ้างนะ...เจ้ากระบองเพชร